donderdag, juni 26, 2008
zondag, juni 22, 2008
dinsdag, juni 17, 2008
Hondenbos 't Leesten bij Apeldoorn
Het hondenbos tussen Apeldoorn en Hoenderloo naast de Leesterheide is een omheind hondenbos. Een unicum in Nederland. Helaas bleek het hekwerk grotendeels nogal laag te zijn. Slechts de zijde aan het Flipsbos is zeker 2m hoog, voor de rest van het hekwerk hoeft een beetje Podenco Ibicenco zijn benen niet echt hoog op te trekken. Helaas. Ik durfde het met Rufina dus niet aan.Ik kon haar wel even flink loos laten gaan toen we een hond ontmoetten die er wel zin in had om haar even achterna te zitten. Toen kwam het, zoals ik al verwacht had, niet in haar op om de bossen rondom het hondenbos te gaan verkennen.
Toch heb ik een erg goed gevoel aan het hondenbos overgehouden. Het is niet erg groot maar enorm gevarieerd, allerlei heuvels, paden, plassen en kronkelwegen. Er is bos, heide en water en je kunt er als je wilt "uren" rondlopen en het gebied kris-kras doorkruisen.
Daarnaast is er de "natte neuzenroute". Een vochtige naam voor een hele leuke wandeling voor honden en eigenaren. Nog mooier zijn de bospaden buiten deze route, helaas moet hier de hond aan de lijn, mogelijk vanwege de wilde zwijnen in dit gebied.
Al met al een reden om nog een keer terug te gaan en een betere camera mee te nemen.
Een Konijnachtige!!!
vrijdag, juni 13, 2008
zondag, juni 01, 2008
Podencodag 2008
Zo'n podencodag is eigenlijk een vorm van groepsdynamica voor Spaanse honden.Aangezien het allemaal op vrijwilligheid gebaseerd is en niemand gedwongen wordt tot teambuildingsgedrag, groepsgesprekken en gezellig samenzijn kan iedere hond gewoon zichzelf zijn.
Ondanks het gepor van bazen en bazinnen vergezeld van aanmoedigende woorden als: "ga nou toch eens lekker rennen" en "kijk wat leuk, ga maar lekker spelen", kan iedere hond zo lang als hij wil de kat uit de boom kijken en om bepaalde redenen juist niet en met niemand gaan spelen...
Daar hebben bepaalde podenco's echt een handje van.
Dit in tegenstelling tot de galgo's en een enkele behaarde Mexicaan, die hadden de dag van hun leven.
Het losloopveld werd een racebaan en kletsende tweebeners werden professioneel omzeild terwijl de, in zekere zin verdwaasde, podenco's als publiek stond toe te kijken.
Mexicaanse en Spaanse macho-reuen hielden zich met belangrijkere zaken bezig zoals territoriummarkering en goed blufwerk.
Aan het eind van de dag toen de massa huiswaarts keerde kwamen de podenco's een beetje los. Eindelijk!
Foto's van RALF@:
Abonneren op:
Posts (Atom)